Κατερίνα Φραγκάκη: Σεξουαλική κακοποίηση ανηλίκων και η ένοχη σιωπή των κοινωνών της

Κατερίνα Φραγκάκη: Σεξουαλική κακοποίηση ανηλίκων και η ένοχη σιωπή των κοινωνών της

H παιδική σεξουαλική κακοποίηση είναι μια μορφή παιδικής κακοποίησης κατά την οποία ένας ενήλικας ή μεγαλύτερος έφηβος χρησιμοποιεί ένα παιδί για σεξουαλική διέγερση. Μορφές παιδικής σεξουαλικής κακοποίησης περιλαμβάνουν την παράκληση, τον εκφοβισμό ή την πίεση προς ένα παιδί να συμμετάσχει σε σεξουαλικές δραστηριότητες, είτε μέσω της φυσικής επαφής ή ακόμα και εξ αποστάσεως όταν συντελείται μέσω του διαδικτύου.

Γράφει
η Κατερίνα
Φραγκάκη*

Η άσεμνη έκθεση των γεννητικών οργάνων προς ένα παιδί με σκοπό να ικανοποιήσει κάποιος τις δικές του σεξουαλικές επιθυμίες, αλλά και η παιδική πορνογραφία αποτελούν μορφές σεξουαλικής κακοποίησης του ανηλίκου.

Έχει αποδειχθεί ότι το μεγαλύτερο ποσοστό ατόμων που κακοποιούν σεξουαλικά ένα παιδί προέρχεται από το συγγενικό και το φιλικό περιβάλλον, αλλά πλέον έχει αυξηθεί και ο αριθμός περιπτώσεων σεξουαλικής κακοποίησης, η οποία συντελείται μέσω του διαδικτύου εξαιτίας της μεγάλης και ανεξέλεγκτης ενασχόλησης των παιδιών με το διαδίκτυο.
Ενδεικτικά σημάδια τέτοιων περιστατικών αποτελούν οι απότομες αλλαγές στην συμπεριφορά και τον χαρακτήρα του παιδιού, η αλλαγή στην άποψη του για κάποια άτομα, η διάθεση απομόνωσης και έκφραση αυτοκαταστροφικών διαθέσεων, η κατάθλιψη, η παλινδρομική συμπεριφορά, η χρήση ουσιών, η παραβατική συμπεριφορά και η προκλητική συμπεριφορά του ανηλίκου.

Και παρότι μεγάλος αριθμός τέτοιων κρουσμάτων καταγγέλλεται στις αρχές πολλοί κοινωνοί του προβλήματος αυτού, όπως οι φίλοι, γείτονες, εκπαιδευτικοί και υγειονομικοί εξαιτίας του φόβου να μην μπλέξουν ή να μη χαλάσουν τις ισορροπίες τους με το κοντινό κοινωνικό περιβάλλον αποσιωπούν τα εγκλήματα αυτά.

Είναι πολλοί οι παράγοντες που δε δημιουργούν επιθυμία για κοινοποίηση ή καταγγελία και αυτοί οι παράγοντες πρέπει να εξαλειφθούν. Αρχικά η δαιδαλώδης ελληνική γραφειοκρατία, η άγνοια των διαδικασιών και η έλλειψη δικτύου υποστήριξης αποτρέπουν κάθε κοινωνό του προβλήματος αυτού να σταματήσει την σεξουαλική κακοποίηση του ανηλίκου. Επίσης η έλλειψη ενημέρωσης των γονέων ότι η σεξουαλική κακοποίηση υπάρχει και στο διαδίκτυο και με ποιο τρόπο πρέπει να το αντιμετωπιστεί δυσχεραίνουν τη σχετική διαδικασία.

Η ευαισθητοποίηση σε θέματα ανηλίκων μας αφορά όλους. Δεν πρέπει να εθελοτυφλούμε σε περιστατικά που έχουν σχέση με την εξέλιξη της προσωπικότητας των παιδιών διότι γινόμαστε συνεργοί του εγκλήματος.

Η καταγγελία των εγκλημάτων αυτών στην εισαγγελία Ανηλίκων αλλά και στη διεύθυνση ηλεκτρονικού εγκλήματος για τα εγκλήματα που τελούνται στο διαδίκτυο αποτελεί χρέος όλων όσων έλαβαν γνώση αυτών. Και δεν πρέπει να υπάρχει φόβος διότι το βέβαιο είναι ότι οι αρχές θα συμβουλεύσουν τους καταγγέλλοντες και θα δείξουν ενδιαφέρον για την αποτροπή των περιστατικών αυτών, αλλά και την άμεση λύτρωση των θυμάτων αυτών.

Για το άρθρο πατήστε εδώ:

Κατερίνα Φραγκάκη: Σεξουαλική κακοποίηση ανηλίκων και η ένοχη σιωπή των κοινωνών της

Η Κατερινά Φραγκάκη στον Αθήνα9,84 για το νέο νομικό πλαίσιο προστασίας πρώτης κατοικίας: το νέο πλαίσιο θα εξαιρέσει την πλειονότητα των πολιτών που έχουν ακίνητα στην Αττική λόγω αντικειμενικής αξίας.

Η Κ. Φραγκάκη στον Αθήνα984 για τις αλλαγές στον Ν. Κατσέλη

Αφιέρωμα στην εφημερίδα Εspresso της δημοσιογράφου Μαρίας Μειμάρη για τους κινδύνους της ιδιωτικής υιοθεσίας και τη νομική συνδρομή του γραφείου μας στα θύματα εξαπάτησης από κυκλώματα εμπορίας βρεφών

Άτεκνα ζευγάρια στα δίχτυα εμπόρων βρεφών. Ο ρόλος του δικηγόρου καταλυτικός για να μην μπλέξει ένα ζευγάρι με κυκλώματα εμπορίας. Το δικηγορικό μας γραφείο απέτρεψε πελάτες μας να γίνουν θύματα εκβιασμού και να μπλέξουν σε ατέρμονες δικαστικές μάχες. Η πολιτεία πρέπει να σταθεί αρωγός βοηθώντας τα άτεκνα ζευγάρια να μπορέσουν να υιοθετήσουν μέσω της κρατικής υιοθεσίας και όχι μέσω της ιδιωτικής η οποία μπορεί να έχει δυσμενείς συνέπειες για τους ενδιαφερόμενους.

Ακολουθεί το αφιέρωμα στην εφημερίδα Εspresso της δημοσιογράφου Μαρίας Μειμάρη για την νομική συνδρομή του γραφείου μας στα θύματα εξαπάτησης απο τέτοια κυκλώματα:

Κατερίνα Φραγκάκη: Εξίσωση για δυνατούς λύτες η υιοθεσία στην Ελλάδα

Η μεγάλη αναμονή δημιουργεί συχνά στα έγκλειστα παιδιά προβλήματα

Σήμερα η υιοθεσία πραγματοποιείται για να ωφεληθεί πρωτίστως ένα παιδί, αποκτώντας οικογένεια και γονική φροντίδα.

Είναι σημαντικό να σημειωθεί πόσο ευεργετική για τα παιδιά είναι η υιοθεσία, καθότι τους δίνει την ευκαιρία να αναπτύξουν σωστούς κοινωνικούς δεσμούς και τη δυνατότητα να ζήσουν σε ένα υγιές περιβάλλον, ενώ παράλληλα τα βοηθάει να ξεπεράσουν τα τραύματα του παρελθόντος από την παραμέληση.

Η δικηγόρος
Κατερίνα
Φραγκάκη

Αν και είναι πασίδηλα τα οφέλη της υιοθεσίας, υιοθετούνται σήμερα λιγότερα από 250 παιδιά κάθε χρόνο, αν και βρίσκονται σε κρατικά, δημοτικά και ιδιωτικά ιδρύματα περίπου 2.000 παιδιά. Ένα ζευγάρι που επιθυμεί να υιοθετήσει ένα παιδί πρέπει να περιμένει τουλάχιστον 4 έτη.

Για παιδιά μεγαλύτερης ηλικίας ή παιδιά με ειδικές ανάγκες ο χρόνος αναμονής είναι μικρότερος λόγω του μικρού αριθμού αιτήσεων υιοθεσίας γι’ αυτά τα παιδιά.

Η κατάσταση αυτή της μεγάλης αναμονής δημιουργεί συχνά στα έγκλειστα παιδιά προβλήματα στην ανάπτυξη, εξαιτίας της παρατεταμένης παραμονής τους στο Ίδρυμα. Έτσι, ακόμη κι αν ένα μωρό είναι υγιές, αλλά λόγω των χρονοβόρων δικαστικών διαδικασιών παραμείνει πολύ καιρό μέσα στο Ίδρυμα, έχει λιγότερες ελπίδες τελικά να υιοθετηθεί, καθώς το μωρό μεγαλώνει και οι περισσότεροι γονείς ζητούν στις αιτήσεις τους συνήθως βρέφη.

Αλλά και στη συνέχεια κάποιοι γονείς θα απορρίψουν αυτό το παιδί λόγω προβλημάτων υγείας, που ενδέχεται ν’ αντιμετωπίζει εξαιτίας του εγκλεισμού.

Πριν από πέντε μήνες ψηφίστηκε ο νόμος 4538/2018 , που έδινε ελπίδα στα παιδιά και στους υποψήφιους γονείς για επίσπευση των διαδικασιών υιοθεσίας. Ακόμα όμως δεν έχει διαφανεί κάποια βελτίωση. Ουσιαστικά ο νέος νόμος πέρα της δημιουργίας μητρώου υιοθετημένων παιδιών και θετών γονέων, την συνεχή επιμόρφωση των γονέων, δεν προβλέπει κάτι άλλο για την επίσπευση της διαδικασίας της υιοθεσίας. Περισσότερο δίνει έμφαση στην αναδοχή και στην ίδρυση φορέων σχετικών με αναδοχή και υιοθεσία. Το κύριο ζήτημα που χρήζει επίλυσης είναι ο χρόνος της συναίνεσης από τους γονείς ή η αναπλήρωση της από το αρμόδιο Πρωτοδικείο.

Αποτέλεσμα αυτής της χρονοβόρας κατάστασης είναι οι υποψήφιοι γονείς, που έχουν εξαντλήσει την υπομονή τους περιμένοντας χρόνια για να υιοθετήσουν ένα παιδί μέσω της κρατικής υιοθεσίας, να στρέφονται προς την ιδιωτική υιοθεσία. Παρά το γεγονός ότι ο νόμος απαγορεύει ρητά τη δωροληψία για την απόκτηση ενός παιδιού, ανάμεσα σε βιολογική και θετή οικογένεια, οι ιδιωτικές υιοθεσίες είναι επιρρεπείς στην παρανομία, καθώς αρκετές φορές εμπλέκονται κυκλώματα κυρίως από τη Βουλγαρία, που εκμεταλλεύονται συστηματικά εγκύους, με αποτέλεσμα και οι υποψήφιοι γονείς να μπλέκουν σε μια νέα περιπέτεια με απρόβλεπτες συνέπειες.

Εν κατακλείδι γίνεται σαφές ότι αποτελεί επιτακτική ανάγκη η επιτάχυνση της διαδικασίας της κρατικής υιοθεσίας, προκειμένου να δοθεί προβάδισμα στην κάλυψη των αναγκών των παιδιών, που βρίσκονται για μεγάλο χρονικό διάστημα σε Ιδρύματα.

για να αναζητήσετε το άρθρο πατήστε εδώ:

Κατερίνα Φραγκάκη: Εξίσωση για δυνατούς λύτες η υιοθεσία στην Ελλάδα

1 11 12 13 14 15 18